
Physalis - een vrucht met goede voedingswaarden
De physalis lijkt qua uiterlijk op een praline: Stevig en rond met een mooi papieren omhulsel - of eigenlijk bladerdeeg. Geen wonder dus dat het zo vaak wordt gebruikt om buffetten of bloemstukken te versieren. Vandaag werpen we een licht op de physalis en laten we je zien waarom we vaker zouden moeten genieten van deze sinaasappelfruit met zijn unieke natuurlijke verpakking. Leer alles over het bewaren van physalis en de voedingswaarden.
Opslagtijd*
| EasyFresh-safe 7 °C met luchtregelplaat | +24 dagen |
| Koeldeel 7 °C | +19 dagen |
| Vriezercompartiment -18 °C | 12 maanden |
De belangrijkste punten
- Physalis komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en wordt nu wereldwijd aangetroffen in gematigde tot tropische gebieden.
- Physalis smaken zoetzuur, doen denken aan kruisbessen, en zijn rijk aan vitamine B, vitamine C, carotenoïden en ijzer.
- Rijpe vruchten herken je aan hun strokleurige kelk, zoete geur, stevige consistentie en oranje, licht kleverig oppervlak.
Physalis en zijn voedingswaarden: exotische powerfruit met gezonde voordelen
Physalis, met zijn uitstekende voedingswaarden, komt oorspronkelijk uit Peru en Brazilië. Van hieruit verspreidde de eenjarige kruidachtige plant zich over het hele Andesgebied. Het maakt deel uit van de nachtschadefamilie, waartoe ook tomaten behoren. Bijna 200 jaar geleden brachten Portugese zeelieden de oranje vrucht naar Zuid-Afrika, waardoor de vrucht de naam Kaapse kruisbes kreeg. Vandaag wordt de vrucht wereldwijd geteeld in de gematigde en tropische gebieden van Zuid-Afrika, Zuid-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en India.
De kersgrote vruchten van de physalis kunnen rood, oranje of geelgroen van kleur zijn en worden omhuld door een lampionachtige, papierdunne schil die niet eetbaar is. De smaak van de vruchten is verfrissend, zoet en licht zuur. Ze doen denken aan kruisbessen, hoewel die twee niet verwant zijn. De vrucht bevat veel zaden die samen met de vrucht worden gegeten. Physalis zijn rijk aan vitamine B en C, carotenoïden en ijzer. Overigens, afhankelijk van hoe rijp ze zijn, bevat 100 gram physalis ongeveer 50 tot 70 calorieën.

Tips over rijpheid, bereiding en behoud van de voedingswaarden van physalis
Physalis zijn ideaal om rauw te eten als kleine fruitsnack, bij voorkeur op kamertemperatuur. Voor iets verfijnders en substantiëlers kunnen de kleine vruchten in chocolade worden gedoopt. Bij verdere bereiding kunnen de vruchten ook worden gebruikt om desserts op te fleuren met hun subtiele zuurgraad, bijvoorbeeld in cakes of taarten. En als je echt verfijnd wilt zijn, kun je de vruchten zelfs pocheren als dessert. Dankzij het hoge pectinegehalte kan er ook jam van worden gemaakt.
Maar hoe weet je of deze vruchtjes rijp zijn? Het is natuurlijk het beste om dit zonder de schil te doen. De vruchten moeten zoet ruiken en oranje, gaaf, stevig en licht plakkerig zijn. Een strokleurige schil geeft echter ook aan of er een rijpe vrucht onder zit. Als dit het geval is, zijn de hoogste suiker- en bètacaroteengehaltes aanwezig.
Trouwens: Physalis zijn erg goed om te bewaren. Zolang ze hun schillen nog hebben, die fungeren als natuurlijke verpakking, blijven ze lang vers in de koelkast. Bij temperaturen rond 7 °C blijven ze tot 19 dagen vers, en in de EasyFresh-safetot 24 dagen. Zonder hun schil kunnen physalis ook worden ingevroren of gedroogd in de vriezer om hun voedingswaarde te behouden.
*Alle vermelde specificaties moeten worden beschouwd als richtwaarden en zijn in elk geval afhankelijk van het type levensmiddel en van de juiste opslag zonder onderbreking van de koelketen van oogst/productie tot aan het Liebherr apparaat. Als levensmiddelen informatie over de minimale houdbaarheidsdatum hebben, geldt altijd de datum op de verpakking.


